De laatste wedstrijd van de zaalcompetitie stond alweer op het programma voor de DSO-selectie. DSO 2 speelde tegen de nummer laatst Seolto. Waar op het begin een vak nog lastig tot scoren kwam, wist DSO toch op voorsprong te komen. Uiteindelijk wisten ze ook ruim met 19-13 te winnen en pakten ze knap de 5e plek in de poule. Daarna was het tijd voor de kampioenskraker van DSO 1 tegen Korbatjo 1. Aan alles was te zien en te voelen dat het hoe dan ook een speciale zaterdag zou worden. Supporters van beide verenigingen hadden namelijk het nodige uit de kast gehaald om de hal aan te kleden. Ballonnenslingers, spandoeken, trommels en confettikanonnen alles er op en eraan. Voeg daar nog eens meer dan 400 supporters aan toe, waardoor de Niervaert voller was dan het ooit is geweest voor een korfbalwedstrijd, en je hebt een apotheose waar menig korfballeague club jaloers op zou zijn. Uit wist DSO nog te winnen van Korbatjo, maar dat is uiteraard geen garantie voor een nieuw succes. Vooraf had coach Rob in het geheim een filmpje laten maken, waarin de spelers van DSO 1 met een persoonlijke boodschap van het thuisfront nog een extra steuntje in de rug kregen. Verder was het strijdplan duidelijk, alle scenario’s waren doorgelopen, de toppers van de Kangoeroes liepen mee op, dus nu was het tijd om te gaan knallen.
DSO begon goed door meteen de 1-0 te maken. Wat meteen de druk wat van de ketel haalde. Dat het verdedigend weer goed stond is geen verrassing, want DSO is een van de beste verdedigende ploegen van alle 3e klassers. Toch wist Korbatjo uit te lopen naar 1-3. DSO creëerde de kansen wel, maar de afronding was in de beginfase nog niet wat het kan zijn. De bezoekers kwamen zelfs op 2-6, maar de Klundertenaren lieten zich hierdoor niet van de wijs brengen en gingen gewoon door met de achtervolging. Na de 3-7 werd de afronding van DSO beter en kwamen ze langzaam terug in de wedstrijd, 5-7. Korbatjo maakte er met een strafworp nog 6-9 van, maar met 3 goals vlak achterelkaar knokte DSO zich weer helemaal terug in de wedstrijd, 9-9. Het slotakkoord van de eerste helft was met een nieuwe strafworp voor Korbatjo en de ploegen gingen rusten met een stand van 9-10.
Voor DSO de taak om in de tweede helft uit de overtredingen te blijven, want de bezoekers bleken zeer scherp te zijn met vrije ballen en strafworpen. Aanvallend liep het prima, er werden goede kansen gecreëerd dus is het vooral belangrijk scherp te blijven in de afronding. En dat was precies wat DSO deed in de beginfase van de tweede helft. Korbatjo werd even volledig overklast, want DSO stond binnen de kortste keren opeens met 13-10 voor. Al waren de bezoekers al weer snel bij de les, want zij kwamen even snel weer terug naar 13-12. Toen was er even een patstelling. In een fase van zo’n 10 minuten wist geen van de ploegen tot scoren te komen. DSO brak de ban met de 14-12, maar Korbatjo maakte de wedstrijd nog spannender door in de fase na een blessure bij DSO langszij te komen. 14-14. Toen DSO een paar minuten voor tijd via een vrije bal de 16-15 maakte, leek het kwartje de goede kant op te vallen aangezien een gelijkspel voor DSO genoeg was. Jammer genoeg ging Korbatjo er nog op en over 16-17. DSO kreeg in de laatste secondes nog een vrije bal. Die leek erin te gaan voor de gelijkmaker, maar stuiterde er helaas net weer uit. Einde wedstrijd, 16-17, en Korbatjo die met het kampioenschap op zak weer terug naar Oud-Beijerland kon.
Maar wat was het weer een dag waar we als DSO zijnde mega trots op mogen zijn. Ook de ploeg mag meer dan trots op zichzelf zijn voor wat zij dit zaalseizoen hebben gepresteerd. De kers op de taart die mist dan misschien wel, maar ze zijn wel gewoon even gepromoveerd naar de 2e klasse! Iedereen bedankt die deze mooie dag medemogelijk heeft gemaakt, nu op naar het veld waarbij DSO hopelijk weer voor het bovenste plekje mag gaan strijden.