Er was eens een mooie zaterdag in de maand mei. Om precies te zijn 23 mei. We konden vandaag kampioen worden. Vandaag ging het om samen met Ventura Sport kampioen te worden. En volgende week gaan we voor het ‘alleen kampioen zijn’. Coach Olaf kon er jammer genoeg niet bij zijn, omdat hij zelf een wedstrijd moest spelen.
We moesten een heel eind rijden naar Middelburg. Het was warm weer dus de airco stond aan of de ramen stonden wagenwijd open. Eenmaal aangekomen even omkleden, inschieten, warmlopen en niet te vergeten de bespreking. We gingen lekker in het zonnetje zitten, op het gras. We moesten lekker ballen en acties maken en knallen maar! Opstelling: in de aanval Martiena, Vera, Sander en Sjoerd. En in de verdediging Ben, Jeroen, Kelly en Daphne. Remco mocht/wilde met ons mee als reserve. Ook Jeanine en Birgit stonden reserve. Jeanine is na een lange tijd (veldseizoen najaar) revalideren weer begonnen met trainen, heeft een paar kleine wedstrijden gespeeld en is weer helemaal terug! Ze bouwt het rustig op, dus ze komt er uiteraard vandaag zeker in. Toen de wedstrijd kon beginnen, gingen we beginnen.
THE GAME: Na het fluitsignaal ging de wedstrijd van start. ONDO begon de eerste aanval goed. Ze balden rond en ze knalde er meteen een doorloopbal in. Hè? Ja, echt! Niet zoals verwacht. Maar ja, we weten zelf ook wat we in petto hebben. Meteen de aanval daarop kwamen de heren in actie en met volle vaart wist Sander langst zijn heer te komen en legde er een prima doorloopballetje in. Na het wisselen kon de andere kant aanvallen. Opvallend was het goede samenspel en het goede uitverdedigen. We kregen lange aanvallen met veel kansen. De ballen werden prima afgevangen door Ben en Kelly. Ook Daphne wist met een langere dame veel onder de paal te hebben. Jeroen trok een aantal keer goed weg en werd beloond: Een redelijk afstandschot achter de korf vloog er uitmuntend in. Even later wist hij ook netjes een vrije worp er in te leggen, die aangeven werd door Daphne. Vera creëerde een aantal mooi schotkansen, die er niet in wilden. Sander was zijn tegenstander helemaal gek aan het maken en kwam er weer goed langst. Martiena gaf goede assists en haalde het baltempo lekker hoog, zodat de tegenstander geen tijd had om op de bal te letten. Na 2 doorloopballen was het Sander zijn derde doelpunt maakte, met een mooi afstandschot. De verdediging stond aan beide vakken als een blok. Ze konden nergens heen. Net voor rust legde Ben netjes er een geweldig schotje in.
In de rust gingen we maar even in de schaduw staan. Want wat was het warm! Flinke slokken water waren nodig om het lichaam een beetje af te koelen. We moesten gewoon door blijven ballen zoals het nu gaat. Op naar de 10 en worden we nummer 1! Vera ging eruit voor Birgit. Vera moest straks gezellig naar een concert in Zwolle en kon zo meteen na de wedstrijd wegrijden.
Ben wist kort na rust al snel een buitengewoon afstandschot in te knallen. De monden van de tegenstander gingen nog verder zakken. Na het wisselen zakte we echt een beetje in. De acties kwamen wel maar het afronden niet meer. Birgit kwam er een aantal keren goed langs alleen de bal wilde niet door de korf. Er werd een hele poos niet meer gescoord. Een kwartier voor tijd was het tijd voor de wissels! Jeanine en Remco gingen erin voor Daphne en Sjoerd. De frisse invallers legden het spel weer wat hoger zodat er weer meer actie in kwam. Zo kreeg Remco een aantal mooie kansen en wist er dan nog 1 in te leggen. Een mooi schotje onder de korf vloog erin. Na een aantal keer verdedigd gescoord te hebben was het hem toch gelukt! Ook Birgit lanceerde een schot en viel keurig in de kunststof korf. Tijd voor wisselen, werd tijd ook! We gaven ONDO nog een klein goed gevoel, door ze nog een keer te laten scoren.
Het was allang bekend in de wedstrijd. Maar nu was het voor het echie. Coach Johan werd door de spelers de lucht in gegooid en gelukkig ook weer opgevangen. Olaf heeft deze nog te goed! We gingen gezellig wat drinken van onze zelf gemaakte pot (gewoon een portemonnee met onze eigen centjes). Na het douchen gingen we op weg naar de Kampif! We waren uitgenodigd bij de Familie Bosters om te komen barbecueën.
Doelpunten:
Sander 3x 2 doorloopballen, 1 schot
Jeroen 2x 1 vrije worp, 1 schot
Ben 2x 1 schotje, 1 schot
Remco 1x 1 schotje onder de korf
Birgit 1x 1 schot
Gedoucht en wel gingen we naar Burgh Haamstede naar de camping waar het territorium van de familie Bosters zich bevond. Aangekomen was de felle zon weg en was het lekker weer, even geen zon. Na wat geklets en gespeel onder genot van een drank(je) en veel lekkers om te bikken gingen we naar het strand. Met (Sport)schoenen of teenslipper aan de voeten werd een lekker stuk gelopen naar het strand. Heuvel op, heuvel af. Frisbee hier, frisbee daar. En ook de rugbybal en korfbal(bal) vlogen heen en weer. Eenmaal aangekomen op het strand werden er door Jeroen, Ben, Remco en Kelly de broekspijpen ietsje omhoog gestroopt om het water in te rennen. De een pakte het slimmer aan dan de ander. De een had namelijk minder natte schoenen en de ander had minder natte broekspijpen dan de ander. Lekker zitten op het strand, lekker chillen en weer terug naar de Kampif!
We hebben eerst bij de ingang van de camping gewacht op onze Olaf, Geertje en Annelies, die ons gezelschap kwamen houden en ons naar huis zouden brengen. Met z’n allen gingen we terug naar territorium Bosters. Daar stond de barbecue aan. En stond er veel lekkers op tafel. Koude gerechten, waarvan er een aantal op de barbecue moesten. Lekker hamburgers, worsten, speklappen en lapjes (nee, geen lammetjes) werden heerlijk bereid door kok Ben. Die half onder de parasol en half erbuiten het vlees goed doorgebakken maakte met 2 plastic mesjes. En lekker dat het was! Heerlijk! Ook waren er veel soorten sauzen, die het vlees nog lekkerder maakten. Het vlees was heerlijk gemarineerd door onze mevrouw Bosters, die liever gewoon Marian genoemd word.
Het heeft de hele tijd geregend, wat velen niet erg vonden. De rieten korf op de staanplaats was een groot succes en werd veel gebruik van gemaakt. Ook werd er gevoetbald in de regen. Het koelde lekker af. Terwijl de barbecue nog lekker brandde. Neef Brian heeft besloten om te komen trainen bij DSO. Aanstaande maandag is hij van de partij. En nu kan hij er nooit meer onder uit komen. Het bewijs staat op het World Wide Web!
Om kwart over negen gingen we naar huis, want we moesten nog een flinke reis terug. De gastvrijheid van de familie was ons zeer dankbaar en hebben ontzettend genoten! Bij Olaf in de auto kwamen de vleeselijke (Nee, geen chinees) geuren naar onder en kon het raam lekker open, onder het genot van een bonkend muziekje. Ook zijn we tot de conclusie gekomen dat een vriendin, die scheten laten niet erg vind, hebben erg fijn is. Geertje, Olaf en Annelies nog bedankt voor het rijden. Wij zijn u erg dierbaar.
De foto’s en filmpjes zijn te zien op www.dso-a2.tk . En voor de liefhebbers worden ook hun verhalen van deze dag, die in dit verhaal ontbreken op de site te vermeld.
Sjoerd van Bezooijen